DE FIETS
Ik heb nog een foto van mijn eerste fiets. Ongeveer tien
jaar was ik toen. Op de trappers waren
houten klossen gemonteerd, Want kinderfietsen bestonden toen nog niet. De fiets
had terugtrapremmen en uiteraard nog geen versnelling. Naar
school ging ik niet op de fiets. Dat was maar een paar minuten lopen . Maar wel met vriendjes rosten we door
de hele buurt. Oppassen voor gevaar was nog niet nodig. Het autoverkeer was nog lang niet zo druk als
nu. Op een mooie zomerse zondag, ergens begin jaren vijftig van de vorige eeuw
hadden we een fietswedstrijd georganiseerd.
Een rondje van Ostadestraat, Amsteldijk,
Tolstraat, van Woustraat en de
finish terug in de straat bij Garage
Ouke Baas. Ongeveer twee en een half
kilometer . Ik zie nog de ouders uit het raam hangen en ons toejuichen.
En het gezellige buurtfeestje na afloop midden op de straat. Dat zou nu
onmogelijk zijn in de drukke straten,
die ook nog eens volgepropt staan met geparkeerde auto´s. Later fietste ik er ook mee naar de handelsschool
bij het concertgebouw in Amsterdam.
Parkeren voor de deur of in het
pakhuis van mijn vader, maar nooit op
slot. Nog later, toen ik 17 jaar oud
was, gingen ik samen met mijn vriend Louis en met toestemming van beide ouders
in de zomervakantie op de fiets via jeugdherbergen naar Antwerpen en via Kleef
weer terug. Drie weken fietsen.
Begin jaren zeventig kwam de auto in mijn leven . De fiets
kreeg toen steeds meer een recreatieve functie, maar we hebben sinds die tijd veel
gefietst, in de weekenden in de
Zaanstreek, maar ook in het Rijk van Nijmegen en tijdens vele vakanties. In
Frankrijk, langs het Canal du Midi, een heerlijke herinnering, en in het gebied
van les Landes. Langs de Oostzee bij Stralsund en Rostock, een heel mooi
fietsgebied.
Sinds de laatste
jaren genieten we van de elektrische fiets. Die fiets hebben we gelukkig op
tijd gekocht, want ook daar hebben we nog een paar jaar prachtige fietstochtjes
mee gemaakt
Nu komt het moment, langzaam maar zeker, dat het fietsen
voor mij te moeilijk wordt. Plotseling stevig remmen is niet meer mogelijk. Bij
het op en af stappen komen er
evenwichtsproblemen. Kortom ik fiets uitsluitend naar het dorp op en neer
of op fietspaden in de buurt.
Met een zonnetje in het gezicht en de wind in de rug is dat
nog best genieten.
